Gebze Ticaret Odası Nereden Nereye....
GTO Eylül ayı meclis toplantısı bir seçim yarışına da sahne oldu. Meclis Başkan Yardımcılığı için sandıklar kuruldu, 85 meclis üyesi oy kullandı ve 3 adayın yarıştığı seçimde Habib Karabacak 42 oy alarak meclis başkan yardımcısı seçildi.
Şimdi, uzun süredir yazı yazmayan birisi olarak, ‘Meclis başkan yardımcılığı nedir?, ne iş yapar ki, niye bu konuyla ilgili yazı yazdın?’ diye soru soranlarınız olabilir. Bir kere şunu söyleyeyim, açıkçası bende pek bilmem, meclis başkanı ne iş yapıyor ki, başkan yardımcısı ne iş yapar, ne olur?
Fakat yazımın konusunda zaten meclis başkan yardımcılığı ile hiç alakası yok, ben bu seçimde Gebze Ticaret Odası’nda ki gelişimi, değişimi, demokratlaşmayı gözlemledim ve bunu dile getirmek istedim. GTO, Abdurrahman Aslantaş ile nerden nereye gelmiş, biraz gurur, biraz da keyifle bunu gözlemledim.
Geçtiğimiz Çarşamba günü yapılan bu seçimlerde, bir çok meclis üyesi de dile getirdi, başkan yardımcılığı seçiminde demokrasinin nasıl işlediğini, başkanın seçimlere nasıl tarafsız kaldığını ve meclis iradesine saygının nasıl korunduğunu anlattılar. GTO Meclisinde yer alan isimlerin birçoğu ekonomik bağımsızlıklarını elde etmiş, kentimizin saygın isimleri, ‘Demokratik haklarını kullanmalarını’ niye bu kadar abarttılar diye de düşündüm.
Ama sonrasında bu meclisin ilk günleri aklıma geldi. Öyle ya, birçoğu dostum arkadaşım olan GTO meclis üyesi, DEĞİL MECLİS BAŞKAN YARDIMCISI, MECLİS BAŞKANINI HATTA YÖNETİM KURULU ÜYELERİNİ SEÇEMEMİŞTİ.
Şimdi sizlerde hatırladınız demi, bu kentin ticaretine yön vermek için yola çıkmış, meslek komitelerinden oy alarak, hizmet için yetki almış bu isimler (yani meclis üyeleri) ne meclis başkanını seçme, ne de yönetim kurulunu seçme haklarını kullanabiliyordu. O kişi ne isterse o olmak zorundaydı. Sandıkların başına konulan kapalı zarfları, olduğu gibi sandıklara atmaları istenmişti. Sadece merakından zarfı açmak isteyende uyarılmıştı, ‘Bana güvenmiyormusun?’ diye sitemde edilmişti.
İşte, başkan yardımcılığı seçimi bu yüzden önemliydi, GTO’nun nereden nereye geldiğini gösteren bir olaydı bu benim için. GTO’nun meclis üyelerinin, seçildikten sonra değil de, Abdurrahman Aslantaş’tan sonra GTO üzerinde nasıl söz hakkı olduğunun göstergesi idi bu seçim. Tabi ben bunu bu seçimde gördümde, derinlemesine araştırdığımda da, aslında Aslantaş’tan sonra bir çok alanda benzer bir söz hakkı doğmuş, meclise ve yönetime, hatta meslek komitelerine… Geçmişte önlerine konulanı hiçbir bilgi sahibi olmadan imzalamakla mükellef yönetim kuruluna, şimdilerde on liralık harcama da, planlanan her adımda sorulur, onay sonrası harekete geçilir olmuş.
GTO’da bir vesayeti hakim kılmak ve ona tutunmak isteyenler, tabi ki, bu gelişmeleri, açılımı ve demokratik adımları görmezden gelerek, Ticaret Odamızın kentimize daha büyük hizmetler etmesini engellemeye de çalışacaklardır, çünkü kendi çıkarları dün olduğu gibi bugün de Gebze’nin çıkarlarından çok daha önemlidir. Her ne kadar “Gebze İl olmadır” çığırtkanlığı ile ortalıkta dolanırken asıl meselenin onlar için Gebze’nin olmasından değil de, başka tutunacak dalları olmadığı gibi kendi küçük hesapları onlar için daha önemlidir.  
İşin özü gördüğüm kadarıyla GTO’da mecliste meclis olmuş, meclis gibi çalışıyor ve karar verebiliyor, yönetim de yönetim gibi yönetim olmuş ve proje ortaya koyabiliyor, itiraz edebiliyor, engel olabiliyor bunlar oda adına da bir çoğu dostum olan yönetim kurulu ve meclis adına güzel gelişmeler, bir dönem asla hayali daha kurulamayan ilerlemeler.
Şimdi, ‘bu açılımı yapan, odaya demokrasiyi getirmiş adam olarak, Abdurrahman Aslantaş’ı alkışlayalım’ diyeceğim de, anlayana yada anlamak isteyene diyeceğim.

 
Yazı-yorum
Barış ATEŞ