Gebze ilçesinde 2010 yılında çalıştığı fabrikada elini makineye kaptıran Onur Çelik, sağ elini kaybetti. Çocukluğundan beri klarnet çalan Çelik, geçirdiği iş kazasının ardından klarnet çalamayınca bir süre psikolojik sorunlar yaşadı. Daha sonra klarneti tekrar eline alan Çelik, tek eliyle çalmaya başladı. Kaybettiği elinin bileğiyle de notalara basan Onur Çelik, geçimini müzikle sağladığını ve koronavirüs salgınından ötürü iş bulamadığını söyledi. 

‘TEK ELLE ÇALAMADIĞIM İÇİN PSİKOLOJİK SIKINTILAR YAŞADIM’ 

Geçirdiği iş kazası sonucu sağ elini kaybettiğini söyleyen Onur Çelik, “2010 yılında bir firmada çalışmaya başladım. Hem okuyup hem çalışıyordum. Aileme bakmak zorundaydım. Durumumuz iyi değildi. Yaklaşık 4 ay çalıştıktan sonra beni makineye verdiler. Çalışırken elimi makineye kaptırdım. Elimi kaybettim. Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde tedavi gördüm. Ben Hüsnü Şenlendirici, Serkan Çağrı gibi ünlü klarnetçileri çok dinliyordum. Kaza geçirdiğimde klarneti bıraktım. Bayağı bir süre çalmadım. Çalmak istedim fakat tek elle çalamadığım için psikolojik sıkıntılar yaşadım. Ondan sonra içimden tekrar çalmak geldi. Kendime, ‘Ben bu klarneti bırakmak istemiyorum. Müzik içimden geliyor’ dedim. Zaman içerisinde çalarak tekrar ilerlettim. Sağda, solda da sürekli müzikle iç içe olan arkadaşlar vardı. Onların da yardımı oldu. Sonra bir iki parça çalayım derken yapabildiğimi gördüm” dedi. 

‘KENDİME ‘BU ENGEL, BANA ENGEL OLAMAZ’ DEDİM’ 

Yaşadığı psikolojik sıkıntıların ardından tek eliyle klarnet çalmaya başladığını belirten Çelik, “Kaza geçirdiğimde bırakmıştım. ‘Bu, bana engel olamaz. Engelliyim, ama ben bu işin üstesinden gelirim’ dedim, kendi kendime. Klarneti bırakmamam lazımdı. Ondan sonra çalmaya yeniden başladım. Bayağı bir süre aldı. Halen daha çalarken zorlanıyorum. Ama müziği bırakamıyorum. Elimden geldiği kadar uğraşıyorum” diye konuştu. 

‘İŞ BULUP ÇALIŞMAK İSTİYORUM’ 

Koronavirüs salgınından ötürü iş bulamadığını ifade eden Çelik, şöyle konuştu: 

“Koronadan önce birçok yerde sahne alıyorduk. Müzisyen arkadaşlarımızla birlikte çıkıyorduk. Kafe, restoran gibi yerlerde, düğünlerde, salonlarda sahne alarak geçimimizi sağlıyorduk. Fakat koronadan dolayı hiçbir şekilde iş bulamıyoruz. 7- 8 aydır çalışmıyorum. Bir yerden gelirim de yok. Devletten 567 TL engelli maaşı alıyorum. Bu da bana yetmiyor. Çocuklarım var, kirada oturuyorum. Geçimimi sağlamam lazım. İş bulup çalışmak istiyorum. 4 çocuğum var. Kiracıyım. Elektriğimi, suyumu ödeyemiyorum. Kiramı veremiyorum. Müzikle geçimimi sağlayabilirim. Fakat korona olduğu için hiçbir şey yapamıyorum.”