Darıca GB’nin Azeri İş Adamına satışına ilk tepkiyi gösteren ve bu konuda ciddi mücadele etmiş bir spor adamı olmanın huzuru içindeyim.
2. Lig Kulübünüzü 3-5 Milyona satamazsınız, satmamalısınız.
Ancak, mühürü elinde bulunduranlar, tüm bizim itirazlarımız ve Valilik nezdinde ki girişimlerimize rağmen 26 Aralık tarihinde kulübü Rauf İsmailov’a sattılar.
Bu satış olayına ilişkin, herkesin bir yorumu oldu ve hep birlikte Azeri İş Adamı’nı suçladık.
Rauf İsmailov, kentimizde olmadığı için kendisini dinleme şansı pek bulamadık.
Geçtiğimiz akşam birazda geç saatlerde beni aradı, ilk kez kendisi ile konuştum ve dinleme şansı buldum.
İsmailov, kendisinin bir yatırımcı ve iş insanı olduğunu belirterek, süreci şöyle özetledi; “Sezon başında satıldığını öğrendiğim Darıca GB’ye talip oldum. Eylül 2018. O zamanki kulüp borcu 4.900 bin ve bu rakımı vermem durumunda, kulübü şirket yapıp bana satacaklarını söylediler. (Mücahit Vural ve Şükrü Karabacak) Kabul ettim. Sonra bir şekilde şirketleşme olmadı, başka şeyler devreye girdi beni oyaladılar. Bu süreçte de 900 bin lira nakit para ödedim. Kendi Şahsi hesabımdan, kulüp hesabına bu para belgelidir. En son beni oylama süreci Aralık’ta son buldu. Paramı veremedikleri için tamam dediler kulübü sana satıyoruz. Mücahit Vural ile 26 Aralık’ta resmi satış işlemini yaptık. Benden 4 milyon liralık teminat istendi. O gün kulüp hesaplarına baktığımda borç katlanmıştı ve bizi Darıca’da kimse istemiyordu. Ben 4 milyonluk teminatı vermeyeceğimi hatta kulübe parada harcamayacağımı söyledim. Çünkü, sezon başındaki tablo ile bizim karşılaştığımız tablo farklıydı. Ben teminat vermediğim halde bana kulübü verdiler. Gelinen süreçte kulübün sıkıntısını aşmak için hiç kimse bizimle hareket etmedi. Lisans engeli bindi, başka sıkıntılar oldu. Bugün bizden kulübü almak istiyorlar. Bende teklif sundum. Paramı verin, hemen gideyim. Yada benim harcadığım paranın yarısı kadarını getirin onu da kulübe harcayalım, birlikte yönetelim”
Bir iş adamı, yatırım amaçlı, aldığın söylüyor, verdiğini söylüyor, bırakma şartlarını ortaya koyuyor.
Durum tam olarak böyle ise İsmailov bu satış işinde çokta suçlu değil.
Biz, kendisine şu soruları sorduk, ‘Darıca ile ne bağın vardı da, kulübü niye almak istedin? Gerçek amacın neydi?’
Niyet okuma özelliğimiz yok, geçmişini de bilmeyiz, kendisini de tanımayız.
Ancak, adam bir yatırımcı ve yıllık 3 milyon civarında geliri olan bir işletmeye, 5 milyon verilir ve bu ticaret karlı bir alış-veriş olurdu.
Asıl bizim derdimiz, Darıca GB’nin niye satıldığı olmalı.
İsmailov’un kendi ifadesidir, şayet Aralık ayında Şükrü Karabacak ve Mücahit Vural, ‘Sen teminatı vermedin, bizde sana kulübü vermiyoruz’ dese hiçbir hak edecek durumda değilmiş.
Sayın Karabacak, ‘emir kulu’ olan Mücahit Vural’ı 12 milyonluk borcun altında bırakmamak için mi satış işlemini aceleyle yaptırdı? Bu da zamanla anlaşılacak.
Fakat, kulübün kurtuluşu için hisseleri elinde bulunduran Rauf İsmailov, satışı da, birlikte yönetmeyi de tartışmaya açık olduğunu söylüyor, yarın çok daha geç olmadan Darıca GB için bugün masaya oturma ve taşın altına elini koyma zamanıdır.