Fair Matbaa’nın sahibi Bekir Palabıyık (matbaanın adını doğru yazdım mı bilmiyorum? Erzurumlu Palabıyık Kardeşlerin matbaa isimlerini fair diye belirlemesi de ayrı bir konu)

Erzurum nüfusuna kayıtlı olsalar da Gebzelidir Palabıyık Kardeşler.

Gebzespor duyarlılıklarını, Gebze duyarlılıklarını ve Ülke sevdalarını yakından biliriz.

Camiadan iyi tanıdığımız Palabıyıklardan Bekir, gazetede ortaklık yaptığımız Ahmet Oğuz’un da çocukluk arkadaşıdır, kadim dostudur.

Yayın hayatına başladığı günden itibaren Kulis Haber Gazetesi’ni Bekir kardeşimiz basar. (yaklaşık 3 yıldır)

Kendisi ile çokta rakam konuşmayız, maliyetini hesaplayıp, bir ödeme planı yapmıştır, bizde bu plana uyarız.

Dolarda ki yükselişe fazla direnemediği için daha 24 Haziran seçimleri öncesinde ciddi bir zam yapmıştı.

Kağıt ve kalıbı dolar kuruyla aldığı için zammı zorunlu görmüş birazda mahcup bir şekilde bize de zorunlu zam uygulamıştı.

En azından 1 yıl kadar bu yeni zamlı fiyatla baskının süreceğini tahmin ediyordu, sözde vermişti.

Dün, sağ olsunlar gazeteci arkadaşlarımız Mustafa Arslan ve Yakup Uzun ile birlikte Bekir’de gazetemizi ziyaret etmişti.

Son günlerde ki dolar üzerinden ekonomimizin hedef alınmasını ve yaşadığımız süreci değerlendirdik, verimli bir sohbet sonrasında Arslan ve Uzun’u uğurladık.

Bekir oldukça dertliydi artık Ülke gündeminden, “gece bile dolar artıyor, kafayı yiyeceğim” gibi serzenişlerinden sonra gerçek meselemize geldik.

İsyan halinde ki Bekir Ahmet kankasına “Vallahi kanka bir on günlük kağıdım kalıbım var ama on gün sonrası için hiçbir şey diyemem, toplu almış olmasam bugün bile senin gazeteyi aynı paradan basamam” derken sesi titriyordu.

Daha iki ay olmamış zam yapalı, esnaflık hayatında böyle bir durumla karşılaşmamış ama sektör olarak öyle dolara endekslenmiş, mahkum olunmuş ki, zararına da basacak olsa bu duruma dayanma şansı yok.

Hesap makinesini aldı, çarptı, böldü, topladı, sadece maliyetini söyledi, bugün aldığı paraya en az bin lira daha zam yapması gerektiğini söylüyordu, rakamlar.

Hiçbir şey demedi, sadece “durum bu ne yapalım kanka?” dedi ve gitti.

Bende bu konuşmadan bizim sektöründe nasıl dolara mahkum olduğunu ve bizim sektöründe dolar üzerinden yürüdüğünü öğrenmiş oldum.

Bekir’den sonra bizde uzun uzun ‘ne yapalım?’ diye konuştuk durduk.