Dosta, muhibe, gayretkara, sesin ve estetiğin talibi olan tüm canlara merhaba diyerek söze yol verelim…

26 yıldır bu müstesna kentte sesin peşinde yürümeye gayret etmekteyim. İsmim Ünal Dursun.

Bağlama çalar, türkü söylerim. Anadolu’nun mukaddes mirasından heybeme ne yetirebildiysem onunla yürüyorum. Aslan Çimento Anadolu teknik lisesini Darıca’da, İTÜ devlet konservatuvarını İstanbul’da bitirip, buna bağlı 10 yıldır öğrenci yetiştirmekle kendimi meşgul ettiğimi varsayıyorum.

17 yaşımda iken Kocaeli Liseler Arası Halk Müziği, 22 yaşımda iken Karabük Üniversitesinin düzenlediği Üniversiteler arası Bağlama icra, 24 yaşımda iken de İtalya Palermo’da etnik müzik festival yarışmalarında birinciliğe layık görüldüm.

Dilim döndüğünce her hafta bu köşeye mihman olup sizleri Anadolu mirasının hak sahipleri ile buluşturmayı deneyeceğim. Muvaffak olabilir isek ne mutlu. Takdir edersiniz ki Anadolu koca bir ağaç. Üzerinde kuşlar yuva yapar, gölgesinde yorgun dinlenir, karıncalar ilmek ilmek çalışır…

Sevdiğim bir dostum ‘’bir ağacın gölgesi hepimize yeter, iş odur ki yeşertmesini bilelim’’ demişti. İşte bu mihmandar köşe ile her hafta bu koca ağacı yüreklerde yeşertmek üzere sizlerle gönül birliği edeceğiz.

Bir köşede garip kalmış yüzlerce türkü hikayesinden, Mevlevi dergahlarında sükun arayan dervişlere, Türk musikisinin muhteşem beste ve güftekarlarından, ulaşımsız köylerde ninni derleyen emektarlara, talaş ve tozun mahpusunda enstrüman atölyelerinden, akademilerde müzik can bulsun deyi can baş feda edenlere varıncaya değin yelpazemizi geniş tutmaya gayret göstererek huzurunuza her hafta uğrayacağım. Hoş gelen hoş gördü, hoş bir seda bıraktı…