İnsanların ismini kağıtlardan silebilirsiniz.
Peki yaptıkları hizmetleri de bir çırpıda silebilir misiniz?
Defterlerden çıkarabilirsiniz. Peki insanların dualarından ve kalplerinden de çıkarabilir misiniz?
Unutmak insanın doğasında var demiştik, unutabiliyor bazen. Hatırlatmak lazım arada.
Bu cemiyeti nasıl devralmıştık? Nasıl bıraktık?
Borçla devralmıştık. Faturaları ödenmeyen bir cemiyeti 4 yılda nereye mi taşıdık?
Bazılarını sayayım o halde…
Derince’de TOKİ işbirliği ile 138 gazetecinin hak sahibi olduğu Basın konutları projesini tamamladık.
Sarı basın kartı olmayan sokaktaki muhabirlerin Kocaeli genelinde otobüslere ücretsiz binmesini ilk kez biz sağladık.
Tüm üyelerimizin özel hastanelerde ücretsiz sağlık hizmeti almalarını biz başlattık. Öyle yüzde 15 falan da değil, tamamen ücretsiz!
Yerel yönetimlerle yaptığımız ortak çalışmalar ile 173 muhabirimize bilgisayar ve bisiklet verilmesini sağladık.
Meslektaşlarımız için sayısız etkinlikler düzenledik.
Edirne, Konya ve İstanbul boğaz gezileri, piknik ve sinema etkinlikleri, fotoğrafçılık ve gazetecilik eğitimleri, Kocaeli Üniversitesi işbirliğiyle Yüksek Lisans eğitimi, Gebze Teknik Üniversitesi ile sportif etkinlikler, özel hastaneler ile ilk yardım eğitimleri bunlardan sadece bazıları.
Çeşitli kurumlarla birlikte sosyal sorumluluk projeleri yaptık.
Gebze Kaymakamlığı ile İyilik projesi, kitap toplama kampanyası, atık pil ve geri dönüşüm projesi.
Üyelerimizin iyi ve kötü günlerinde beraber olduk.
Düğünlerinde halay çektik, cenazelerini omuzladık. Vefat eden meslektaşlarımızı mezarı başında andık. Sahi geçen hafta merhum Murat Tosunoğlu’nu mezarı başında andık. Siz neredeydiniz?
Bunlar üyelerimize yönelik hizmetlerimizin bazıları.
Peki Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti’ne kurumsal olarak neler kattık?
İzmit’te bir işyeri aldık.
İzmit’te 2,5 dönümlük bir arsa satın aldık. (Cemiyete bir iğne-iplik katkısı olmayan adamlar, arsanın yerini sorguladılar utanmadan)
Bodrum’da iki adet 15’er günlük devre mülk satın aldık. (Devre-mülkü kullanıp sonra da eleştirenler çıktı sonradan)
Hizmet aracı satın aldık. (Şehirdeki sivil toplum kuruluşları ve oda başkanlarının lüks makam araçları kullanmasına sesi çıkmayan bazı gazeteciler, kendi cemiyetlerine alınan Fiorino’yu dert ettiler nedense)
Sadece Kocaeli’de değil sınır ötesi hizmetler bile yaptık.
Diyarbakır’dan 20 meslektaşımızı 3 gün boyunca Kocaeli’de ağırladık. Güneydoğu’daki gazeteciliğin zorluklarını tüm Türkiye’ye duyurmak için Gebze Ticaret Odası’nda seminer düzenledik.
4 yıl boyunca düzenlediğimiz görkemli 16 Ocak Basın Onur Günü törenlerini tüm Türkiye konuştu.
Bir de geçen yıl ki törenlere bakın, kaç kişiyle kutlanmış, kaç kişi katılmış!
Bugüne kadar cemiyete hiçbir katkısı olmayanlar, tarihindeki en büyük hizmetleri yapanlara nankörlük yapıyorlar.
Ne demişler, insan ölür kalır eseri…
Bize güzel insanların duaları yeter.
Onlar mı?
Zulüm ile abad olanın ahireti berbat olur…