BENİ BENİMLE BIRAK

Günümüz dünyasının yoğun, yorucu ve bir o kadarda hızlı temposu içerisinde insan olmamızın gereği kendimize kalma ihtiyacımız bizlere çoğu zaman derin ve içsel yolculuğumuzun da başlangıcını işaret etmektedir.

Modern yaşamın getirilerinden olan hız kaygısı, koşuşturma ve değişen talepler, bizi sürekli olarak dışarıya doğru yönlendirerek zamanla kendimizden uzaklaştırmaya başlar. Bir süre sonra iş, aile, sosyal ilişkiler ve diğer sorumluluklar arasında kaybolur ve ne yazık ki bu yoğunlukta kendi gereksinimlerimize ayıracak zaman dahi bulamaz hale geliriz.

Başkalarının istek ve beklentilerini karşılamakla o kadar meşgul oluruz ki bu sırada ihtiyaçlarımızı görmezden gelmeye ve ötelemeye eğilim gösterdiğimizin farkına bile varamayız. Ve nihayetinde günün birinde bir köşe başında kendimize rastlamak zamanla en büyük korkumuz haline dönüşmeye başlar. Çünkü biliriz ki o köşe başında karşılaşacağımız biz yani kendimiz, bize hesap soracak ve ihtiyacımız olanı hiç sakınmadan, fütursuzca yüzümüze yüzümüze çarpacaktır. Bunun için mümkün olduğunca o sokağa girmeye ve o köşe başına uğramaya direnç gösteririz.

Oysa kendimizi önemsemek, dinlemek, ona kalmak ve ona zaman ayırmak, hatta arada sırada kayırmak hayati öneme sahiptir.

"Beni benimle bırak" sözünü etrafımızdaki dinamiklerden beklemek yerine, söz sahibi yani hayatımız hakkında karar mekanizması olarak iç sesimizi seçebilmeliyiz.

Kendi içsel yolculuğunu tamamlayamamış, duygu ve düşüncelerini keşfetme süreci yarım kalmış veya bırakılmış bireylerin, yalnızca akademik anlamda bir yerlere varma yolculuklarında alacakları karne notları ne yazık ki kırık gelecek ve bu bireyler içsel yolculuklarını başarıyla tamamlayana dek sınıf tekrarı yapmak durumunda kalacaklardır. Şunu iyi bilmeliyiz ki duygusal dengeyi yakalamadan, başarı yolcuğuna çıkmaya kalktığımızda içsel dengemiz bizleri en yakın durakta indirecektir.

Bu yüzdendir ki kendimizi tanımak ve duygularımızı anlamlandırmak ona zaman ayırdığımız ölçüde gerçekleşebilecektir. Özsaygımızı arttırmakla kalmayıp aynı zamanda sağlıklı bir benlik algısı geliştirmemizde bu sayede mümkün olacaktır.

Mottosu daha çok hız ve daima değişim olan dış dünyada fiziksel ve ruhsal sağlığımızı korumanın olmazsa olmazlarından spor, dinlenme, çeşitli hobiler edinme ve aktiviteler oluşturma bizi yenilemekle kalmayacak, aynı zamanda yaşam enerjimizi tazelememize de yardımcı olacaktır.

Böylelikle toplum olarak zamanla ruhsal iyileşme gerçekleşirken, çevremizde her gün karşımıza çıkan öfke kontrol sorunları, hırs ve kaygının yerini ise hoşgörü, empati ve bağışlama duygusu alabilecektir. Arada sırada bizi bizimle bırakmak ve ona iyi davranmakla başkalarına da iyi davranmaya olanak tanıyacak ve böylelikle hep birlikte iyileşerek dış dünyayı yeniden yaşanabilir hale getirebileceğiz.